Przytulne Życie

Dom nie żyje od gładkich powierzchni. Żyje z rzeczy, które chce się dotknąć: szorstki len, nieobrobione drewno, ręcznie formowana ceramika … I dywan, który nie tylko ładnie wygląda, ale także działa pod stopami.

Tu wkraczają dywany Gabbeh . Szczególnie proste warianty w naturalnych odcieniach. Wprowadzają stabilność do pomieszczenia, w najlepszym tego słowa znaczeniu.

Salon jest zazwyczaj najbardziej otwartą przestrzenią i dokładnie tym miejscem, w którym wiele rzeczy dzieje się jednocześnie. Tutaj się żyje, rozmawia, milczy, przyjmuje gości, czyta, a czasem nawet śpi. W stylu Cozy-Living nie chodzi o to, aby wszystko było idealnie uporządkowane. Berber w jasnym wełnianym białym kolorze i spokojnym wzorze pomaga utrzymać wszystko razem: sofę, stół, codzienną aktywność. Nie wysuwa się na pierwszy plan, lecz znajduje się pod tym, co ma znaczenie. Jeśli się zniszczy, nie ma w tym nic złego. Należy nie tylko do estetyki, ale także do codziennych nawyków.

Dywan w salonie nie wyznacza centrum. Zaprasza do przechodzenia w skarpetkach, siadania na podłodze, nieuzasadniania, gdy coś zostaje na swoim miejscu. Szczególnie w salonie jest to ważne: aby nic nie wydawało się odizolowane, ale też nic nie ginęło. Dobrze dobrany dywan działa cicho, ale konsekwentnie – i to właśnie robi różnicę w codziennym życiu.

Styl Cozy-Living w sypialni zaczyna się od tego, że nie chcemy aranżować przestrzeni, lecz ją uspokoić. Tutaj nic nie musi imponować, nic nie powinno przyciągać uwagi, nic nie musi być perfekcyjne. Kiedy światło rano jest miękkie, a pierwszy krok nie ląduje na zimnej podłodze, można uznać, że prawie wszystko zostało zrobione dobrze. Gabbeh w ciepłym odcieniu leży niepozornie obok łóżka i zmienia przestrzeń, nie pokazując tego.

Dywan w sypialni nie musi wiele potrafić – ale to, co potrafi, powinno być niezawodne. Być cichy. Nie przeszkadzać. Delikatnie stąpać. To, co niepozorne, ma tutaj znaczenie. Sypialnia nie jest przestrzenią wystawową, lecz miejscem, w którym można się odprężyć. Kto nie chce ciągle sprzątać, lecz po prostu spać, nie potrzebuje elementów dekoracyjnych – lecz powierzchni, które uspokajają. Dywan , który zostaje, nawet gdy inne rzeczy się zmieniają.

Pokój dziecięcy, który pasuje do stylu Cozy-Living, nie jest zaplanowany. Jest elastyczny, otwarty, czasami chaotyczny. I to jest dobre. To, co tu leży, jest używane. To, co tu stoi, jest przesuwane. Nie ma wyraźnych stref, żadnych trwałych struktur – tylko fazy. Prosty Indo Gabbeh lub solidny Kelim leży po prostu tam, gdzie się bawi. A jeśli się przesunie, znowu jest wygładzany, albo i nie.

Dywan w pokoju dziecięcym nie jest dla oka. Jest dla kolan, klocków, książek, spontanicznych drzemek. A jeśli coś na nim się rozleje, to znowu wyschnie. Przestrzeń rośnie razem z dzieckiem – dzień po dniu, rok po roku. A dywan , który to znosi, idealnie pasuje do tego rodzaju codzienności: niedoskonałej, żywej, szczerej. Cozy Living nie oznacza tutaj spokoju w sensie porządku, lecz w sensie bezpieczeństwa.

Kuchnia to pomieszczenie pełne procesów. Działa, gdy wszystko jest w zasięgu ręki, gdy wszystko ma swoje miejsce, ale także wtedy, gdy nikt o tym nie myśli. A mimo to jest więcej niż praktyczna. W stylu Cozy-Living kuchnia powinna mieć łagodniejsze strefy. Płaski dywan nomadyczny pomiędzy stołem jadalnym a strefą roboczą wprowadza trochę spokoju pomiędzy funkcjonalnością a ruchem.

Dywan w kuchni przerywa chłód, gładkość, nie wprowadzając tematu. Po prostu jest: jako powierzchnia, jako podłoże, jako wsparcie. Kiedy się na niego wchodzi, robi się ciszej. Nie w pomieszczeniu, ale w odczuciu.